بدنسازان ایرانی

اخبار و تصاویر مربوط به ورزش بدنسازی در ایران و جهان

از زمانی که گفته شد جی کاتلر روزی قهرمان مسترالمپیا می شود حدودا ۱۰ سال می گذرد. در سال ۱۹۹۵ یک بدنساز ۲۲ ساله جوان با موهای بلوند با سابقه ای کم وارد مسابقات لاس وگاس شد و توانست قهرمان قهرمانان شود.در واقع از همان زمان بود که تصاویر او در تمامی مجلات مشهور بدنسازی به چاپ رسید و برخی حتی عکس او را زینت بخش جلد مجله خود نمودند و این در حالی بود که او هنوز در سطح ملی مسابقه نداده بود!

تابستان ۹۵ او قراردادی با ویدر امضاء کرد و این در حالی بود که حتی خیلی از حرفه ای ها موفق به کسب این اعتبار نشده بوذند.

یک سال بعد از آن، کاتلر با کسب عنوان قهرمانی در مسابقات آماتوری کارت حرفه ای خود را دریافت کرد و سفر یک ساله اش برای رسیدن به قله مسترالمپیا آغاز شد. درطول این مسیر ۳ بار توانست عنوان آرنولد کلاسیک را از آن خود سازد اما ۴ بار مغلوب رونی کولمن شد. رونی کولمن خیلی محکم عنوان قهرمانی را دردستان خود نگهداشته بود به طوری که تا ۸ سال کسی نتوانست مجسمه ساندو را از دستش خارج کند.

باور همگان این شده بود که تنها در صورتی که رونی بازنشنته شود و یا اینکه آسیب جدی ببیند امکان ظهور قهرمان جدیدی وجود دارد. به واقع تصور بر این بود که جی کاتلر باید منتظر می ماند تا رونی بازنشته شود.

به هر حال بعد ازمسترالمپیا ۲۰۰۵ عزم راسخی را برای قهرمانی در او دیدیم جی از اینکه به مقام دوم رسیده بود کاملاگیج شده بود. جالب است بدانید روز بعد از مسترالمپیای ۲۰۰۵ تمرینات خود را آغاز کرد و در المپیای ۲۰۰۶٫ با ۴/۵ کیلو وزن عضلاتی بیشتر و ظاهری بسیار پیشرفته تر روی صحنه آمد.

پاهایش سایز جدیدی گرفته بودند، کمرش جمع تر و سفت تر شده بود، و عضلات پشت او ضخیم تر و پر جزئیات تر از حریف شده بود. جی در تمام راندها کولمن را شکست داد و با ۶ امتیاز اختالف قهرمان شد.

۸ سال کسی نتوانست مجسمه ساندو را از دستش خارج کند. باور همگان این شده بود که تنها در صورتی که رونی بازنشنته شود و یا اینکه آسیب جدی ببیند امکان ظهور قهرمان جدیدی وجود دارد. به واقع تصور بر این بود که جی کاتلر باید منتظر می ماند تا رونی بازنشته شود. به هر حال بعد ازمسترالمپیا ۲۰۰۵ عزم راسخی را برای قهرمانی در او دیدیم جی از اینکه به مقام دوم رسیده بود کاملا گیج شده بود.

واقعیت این است که بدون داشتن جلو بازوهای بزرگ هیچ کس قادر نخواهد بود رونی کولمن را شکست دهد چرا که بازوهای او یکی از بهترین های همه دوران به حساب می آیند.

جی در مورد بازوهای خود تمرین می کرد چرا که شانه های فوق العاده پهن و پرضخامتی دارد و بازوهایش باید خپلی خوب باشند تا به عنوان نقطه ضعف دیده نشوند. این ضعف را جمع کثیری از بدنسازان صاحب نام دارند. اما جی کاتلر یک بدنساز اهل تفکر است. در سراسر دوران حرفه ای خود،خیلی با دقت بدن خود را بررسی می کند و روی نقاط ضعف خود کار می کند تا بتواند از پلکان موفقیت بالا برود.

روی صحنه آمد. پاهایش سایز جدیدی گرفته بودند، کمرش جمع تر و سفت تر شده بود، و عضلات پشت او ضخیم تر و پر جزئیات تر از حریف شده بود. جی در تمام راندها کولمن را شکست داد و با ۶ امتیاز اختلاف قهرمان شد. واقعیت این است که بدون داشتن جلو بازوهای بزرگ هیچ کس قادر نخواهد بود رونی کولمن را شکست دهد چرا که بازوهای او یکی از بهترین های همه دوران به حساب می آیند.جی در مورد بازوهای خود تمرین می کرد چرا که شانه های فوق العاده پهن و پرضخامتی دارد و بازوهایش باید خپلی خوب باشند تا به عنوان نقطه ضعف دیده نشوند.

این ضعف را جمع کثیری از بدنسازان صاحب نام دارند. اما جی کاتلر یک بدنساز اهل تفکر است. در سراسر دوران حرفه ای خود،خیلی با دقت بدن خود را بررسی می کند و روی نقاط ضعف خود کار می کند تا بتواند از پلکان موفقیت بالا برود.

او همیشه جلو بازو و پشت بازوهای خود را به شدت تمرین می دهد. در دوران حجم،او به قطر ۶۰ ساننی متر در بازوها می رسد یعنی قطری که دور ران خیلی از بدنسازان است! در واقع چنین بازوهایی یک تجربه باور نکردنی است. اطمینان داشته باشید که اگر برای داشتن بازوهایی با این قطر ژنتیک نقش بزرگی دارد. اما تمرینات هوشمندانه ای که سال ها پشت سر هم انجام شده اند را هرگز نباید فراموش کنید.

جالب است بدانید که کاتلر روزی ۱۰ الی ۱۲ وعده در روز غذا می خورد و شب و روز بر ایش استثناء به وجود نمی آورد، به طوری که حتی شب ها هم به فواصل ۳ ساعت یا با صدای ساعت کوک شده خود از خواب بیدار می شود و یک وعده کامل غذا می خورد! اگر این موارد به نظرتان خیلی غیرعادی می آید باید به اینکه مسترالمپیا شدن با کارهای عجیب و غریب و سایزهای باورنکردنی عملی می شود.

او برای جلوبازه های خود ۴ الی ۵ حرکت مختلف اجرا می کند که هر کدام را ۲ الی ۳ ست انجام داده و دامنه تکرار خود را تقریبا ۸الی ۱۲ انتخاب می کند.

او از ترکیبات مختلفی در حرکات تمرینی استفاده می کند و اولویت ها را نیز همیشه عوض می کند. عضلات جلو بازو را از هر زاویه ممکن تحت فشار می گذارد تا فیبری کار نکرده باقی نماند. او با غریزه خود تمرین می کند، یعنی وقتی انرژی بیشتری در خود حس کند سنگین کار می کند

و در زمان نزدیک مسابقات به واسطه غذاهای محدود شده و تمرینات هوازی شدید رو با وزنه های متوسط می آورد.او در اجرای حرکات خود از یک فرم تقلب کنترل شده استفاده می کند که با آن همیشه رشد کرده است و به واسطه آن وزنه های سنگین تری را برای تکرارهای بیشتر مورد استفاده قرار می دهد. در ادامه با حرکات تمرین مورد علاقه جی کاتلر در تمرین جلو بازو آشنا می شوید.

جلوبازو با هالتر

در ۴ فیلم آموزشی که جی کاتلر به بازار عرضه داشته، در تمام آنها نوعی از حرکت جلوبازو با هالتر وجود دارد. او در این حرکت از وزنه ها دیوانه وار استفاده نمی کند، اما فوق العاده قوی است و مهم تربن نکته ای که درذهنش دارد این است که هرچه می تواند طول دوران حرفه ای خود را بیشتر کند، بنابراین اقدامی انجام نمی دهد که احتمال آسیب دیدگی اش را افزایش دهد. در نتیجه نمی توانید حرکاتی که از روی کولمن در ویدئوهایش می بینید

را در فیلم های جی کاتلر پیدا کنید. مثال جی هرگز سراغ اجرای ست های تک تکراری و رکوردی نمی رود. حرکت را با دو صفحه وزنه ۱۰ کیلویی در هر طرف میله هالتر شروع می کند و با آن ۱۵ تکرار از حرکت انجام می دهد.سپس پس از اجرای هر ست به هر طرف میله وزنه های ۵ کیلویی اضافه می کند.گرچه گاهی اوقات )به ندرت( از ۸۰ کیلو هم بالاتر می رود اما عمدتا روی وزنه ۷۰ کیلوگرمی باقی می ماند.

او برای اجرای این حرکت آرنج های خود را سفت و سخت کنار بدن نگه نمی دارد ودرعوض وقتی وزنه ها را بالا می برد اجازه می دهد آرنج ها اندکی سمت جلو حرکت کند ودربخش بالا ی هر تکرار نیز یک انقباض سریع به جلوبازوهای خود می دهد و بعد از به پایان رسیدن ست وزنه را رها می کند.

جلوبازو با دمبل تناوبی

یکی دیگر از حرکات اساسی تمرینات بازوی جی کاتلر همین حرکت است.او اکثر اوقات این حرکت را در فرم ایستاده اجرا می کند و گاهی نشسته روی میز تکیه گاه دار پرشیب آن را انجام دهد. جی از شیوه آزمایش پس داده هرمی برای اجرای همه حرکات خود استفاده می کند. یعنی با وزنه سبک کار را شروع کرده و سپس در هر ست وزنه را اضافه می کند.ست های گرم کردنی او معمولا با یک جفت دمبل ۲۰ کیلویی با ۱۵ تکرار اجرا می شوند.

جالب است بدانید که جی کاتلر واژه ست های ست های حس کردنی را به جای واژه ست های گرم کردنی ترجیح می دهند.به همین خاطر است که همه حرکات را با وزنه های سبک آغاز می کند و کاری ندارد که عضله مورد نظر قبل از ان چقدر گرم شده باشد.

اینکه برای ست های اصلی این حرکت چقدر وزنه ها را سنگین انتخاب کند بستگی به این دارد که در کجای برنامه از این حرکت استفاده کند. اگر خسته نباشید و انرژی خوبی داشته باشد تا دمبل های ۳۵ کیلویی هم پیش می رود و در غیر این صورت از دمبل های ۳۰ کیلویی جلوتر نمی رود. فرم حرکت را تا حدودی زیر پا می گذارد اما این روشی است که سال ها برای جی کاتلر مفید واقع شده است.همه سعی خود را نیز به کار می برد تا بتواند در بخش بالا ی حرکت مچ دست را به سمت بیرون چرخش دهد تا به انقباض قوی تر در جلو بازوها برسد.

جلو بازو لاری تک دست

کاتلر همواره علاقه دارد یک حرکت تک دست در تمرین جلو بازوی خود جای دهد.برای این منظور با حرکت جلوبازو لاری را اجرا می کند یا از دستگاه جلوبازو بهره می برد.همانطور که احتمالا هم مشاهده می کنید رو به دستگاه لاری نمی ایستد و با زاویه ای مایل آرنج را روی تشک تکیه می دهد.جی کاتلر وزنه را مثل هالتر صاف بالا نمی کشد بلکه به صورت اریب حرکت می دهد.جالب است بدانید این حرکت یکی از مورد علاقههای مایک ماتارزو نیز بود.

جلوبازو با کابل تکی

یک حرکت تمام کننده برای تمرین جلوبازوهای جی کاتلر حرکت جلو بازو با کابل تکی است. اکثر اوقات تمرین را با این حرکت به پایان می رساند.توسط این حرکت عضلات را به سوزش و دم خوبی می اندازد و توان عضلات را کاملا تمام می کند.